From Brewfellas with (beer) love vol.2 - 17/06/2017

From Brewfellas with (beer) love vol.2 - 17/06/2017

Μετά το χθεσινό exposé, με την γκρούπι Νίκη να ξεσκεπάζει την δόλια πολιτική διαχείρισης του χαρεμιού μας (με αφορμή το φεστιβάλ ελληνικής κραφτ μπύρας στο Brewfellas στην Κύπρο), η γκρούπι Ερμίνα θα γιορτάσει τα δικά της πέντε λεπτά δημοσιότητας ξεφτιλίζοντας και στολίζοντας τους δήθεν αγαπημένους της Σάτυρους με ειρωνία, σαρκασμό και κακές λέξεις. Για πάμε:

Εμείς ζητήσαμε τους Σάτυρους. Αυτοί μας στείλανε μπλουζάκια. Υποσχεθήκανε να στείλουνε επίσης δυο ποτήρια και ξέρω γω κάτι σουβέρ (ψιλικατζήδες), παρ’ όλα αυτά, εμείς με τα μπλουζάκια μείναμε. Τουλάχιστον, κατάφεραν να στείλουν τις μπύρες τους και δεν ξεφτιλίστηκαν τελείως.

Όλα αυτά στο καταφανταστικό και υπερκαταπληκτικό Brewfellas, στο εξωτικό και παρανοϊκό νησί της Κύπρου, στο πρώτο και καλύτερο Greek Craft Beer Festival. Τώρα, γιατί εμείς θέλαμε ντε και καλά μπλουζάκια, ποτηράκια και λοιπά παραφερνάλια των γύφτων Satyr Brews, είναι προφανές. Γιατί τα σπάνε. Και εκτός απ’ αυτούς, τα σπάει κι η μπύρα τους, πράγμα που ομολογουμένως μας εξέπληξε, μιας και ήμασταν σίγουρες ότι η μπύρα τους θα είναι πιο γελοία και από αυτούς τους ίδιους. Δεν ήταν.

Pubriot (γιατί Vodka Juniors), πιο θολή κι απ’ τη θολούρα Δίνη, και υπέροχη, μαύρη μαυρίλα πλάκωσε Νυξ, έρεαν άφθονες στα ποτήρια μας (αυτά του Brewfellas, όχι εκείνα των Σάτυρων που δεν ήρθαν ποτέ) και εμείς μεθούσαμε ολοένα πιο πολύ. 2 ημέρες φεστιβάλ, 3 μέρες χανγκόβερ, 10 μικροζυθοποιεία και 22 μπύρες στα βαρέλια τους, είναι χοντρικά ο απολογισμός του σαββατοκύριακου που πέρασε. Και αφού τίποτα δεν συνοδεύει καλύτερα την μπύρα από ένα καλό ουίσκι, είμαστε σίγουρες ότι κάπου μες στο φεστιβάλ έπαιξε κι ένα φοβερό whisky tasting με μπόλικα Tomatin single malts (έχω φωτό).

Ενώ, λοιπόν, θα έπρεπε να έχουμε πέσει ήδη νεκρές και να έχουμε ξεχάσει τα πάντα, εμείς, δύο άμπαλες beer fans και αγνών προθέσεων Satyr lovers, γράφουμε εξαιρετικό, αντικειμενικό, αμερόληπτο και έξτρα επαγγελματικό άρθρο για τους λοιπούς άδολους, αχάπαρους, αμπάλατους μπυρολάτρες, δηλαδή όλους εσάς. Οι ώρες περνούν, οι μέρες φεύγουν, οι θύμησες ξεφτίζουν, όμως οι μπύρες των Ελλήνων craft brewers χαράχτηκαν ανεξίτηλες στη μνήμη μας.

Μέρα πρώτη και ξεκινάμε το απόγευμά μας χαλαρά, με μία Dark Crops American Pale Ale, όσο πικρή πρέπει (θέλαμε), εύκολη, ξεδιψαστική, ό,τι έπρεπε για τις 6 η ώρα στη ζεστή ζέστη της Κύπρου, και πάνω που ξεκινάει ο κόσμος να μαζεύεται, εμείς κατευθυνόμαστε στο μπαρ το ωραίο, το σωστό, το ξύλινο και απαιτούμε μια Noctua Head Twister Ale. Όσοι ήξεραν μας είπαν ότι τις πήραμε ανάποδα. Εμείς, επανάσταση και ανατροπή στα πάντα, τις πήραμε όπως ακριβώς γουστάραμε, και μόνο στη μεθυσμένη κολλητή εκμυστηρευτήκαμε ότι ναι, όντως οι άλλοι ήξεραν καλύτερα, σκατά επανάσταση κάναμε κι εδώ. Πορευτήκαμε ελαφρώς πιο φρόνιμα, και υπό την τσίκνα των απαραίτητων burgers από τους Pot Pourri Lunch Room, απόλαυσαμε μια IPA Σόλο Ψακί (καλή), την οποία ακολούθησε η Pubriot (γιατί Vodka Juniors).

Τα πλήθη συνεχίζουν να πληθαίνουν, οι φίλοι και οι φίλες μαζεύονται τριγύρω μας, οι Brewfellas εξυπηρετούν άπαντες τους beerlovers όπως μόνο αυτοί ξέρουν και μπορούν, και εμείς κρατάμε στα χέρια μας τη σατυρική Νυξ. Κάνω το λάθος να τείνω το ποτήρι μου από ευγένεια, ρωτώντας αν θέλει κανείς να δοκιμάσει, φίλες, γνωστές και κολλητές θέλουν όλες μια γουλίτσα, κάποια στιγμή η στάθμη φτάνει στο μισό, το ποτήρι χάνεται μέσα από τα χέρια μου, όλοι παραληρούν και… το ποτήρι επιστρέφει άδειο, αναγκάζοντάς με να πάω για γύρο δεύτερο. Τελικά, μερικούς γύρους μετά, η βραδιά έκλεισε με ωραία Chios Robust Porter, πολύ καλή Stout Voreia, τη Ρεάλ Μαδρίτης νικήτρια του Champions League και εμάς ακόμα όρθιες.

Μέρα δεύτερη, hangover κανένα (Δευτέρα ξεκίνησε), ο ήλιος καυτός και οι φίλοι του Brewfellas πανέτοιμοι για τη συνέχεια. Στο BBQ οι Smokey Dee’s με τα pulled pork, τα λουκάνικα και τα tabasco τους και από το γεμάτο, μέσα–έξω, μπαρ της καρδιάς μας αλλά και τα ποτήρια μας, παρελαύνουν Flaros Pale Ale, Δίνη, Molotov από τη Μικροζυθοποία Θεσσαλίας, και του Ελλαδικού χώρου οι καλύτερες μαύρες, από Noctua, Σόλο και Dark Crops. Η ατμόσφαιρα μεθυστική, το Tomatin να συντροφεύει τη μπύρα μας (έχω φωτό) και η αφρόκρεμα των ερωτευμένων με τον ζύθο να δίνει το παρών. Δεν καταφέραμε να τις πιούμε όλες, αλλά ξέρουμε ότι από τις βρύσες του Brewfellas πέρασε και η Nissos, έσταξε η Septem, έτρεξε και η Sknipa. Όσοι δεν ήταν έχασαν και ακόμα κλαίνε, αλλά εμείς που ήμασταν περάσαμε υπέροχα και τώρα τριγυρνάμε στα στενά της Λευκωσίας, ψάχνοντας σαν μοναχικά τζάνκια το επόμενο beer festival.

Η μία από μας, έχοντας μια έμφυτη λατρεία στο σκοτάδι, εκτός από την (για πάντα στην καρδιά μας) Νυξ, αγάπησε επίσης πολύ Σόλο Σκοτίδι και Σόλο Ασκιανό, αλλά και Noctua Night Vision. Αγάπησε και Flaros Pale Ale. Και Δίνη. Και Pubriot. Γενικά όσο υπάρχει καλή μπύρα, υπάρχει και αγάπη πολλή. Η άλλη από μας, αγαπάει και χωρίς μπύρα (και λάθος της), προτιμάει το φως και έμεινε μακριά από τα σκοτάδια (κι αυτό λάθος της). Και οι δύο δηλώνουμε μεθυσμένες από μπύρα και ενθουσιασμό, πιστές ακόλουθοι των Σάτυρων (για τώρα και για πάντα) και δεσμευόμαστε στο επόμενο μπυροφεστιβάλ να ξανασκουπιδιάσουμε. Cheers!

Και έτσι κλείνει ο κύκλος ανταποκρίσεων από το νησί της Αφροδίτης. Ερμίνα, οι Σάτυροι της καρδιάς σου σ’ ευχαριστούν κι εσένα.

Latest posts

Leave a reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Your name

3 × 5 =

Message